เปิดบริการทุกวัน Open Daily 7.00 -19.00

เปิดบริการทุกวัน Open Daily 7.00 -19.00

๕ เมษายน ๒๕๕๑

หัวปิงปองอันเป็นที่รัก


หัวปิงปองที่รัก
ฉันอยากถามเธอตรงๆมานานแล้ว
แต่เวลาเจอเธอจริงๆกลับไม่กล้าถาม
ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับปืนที่เธอเหน็บข้างพุงเสมอหรือเปล่า
และหวังว่า จดหมายฉบับนี้จะไม่ทำปืนของเธอลั่นใส่หัวฉัน
ช่วงหลายเดือนมานี้
ฉันเห็นพวกเธอออกมาตั้งด่านรักษากฏหมายกันอย่างเอาจริงเอาจัง
แต่ทำไมเธอต้องมาตอนเย็นๆ หลังชาวบ้านเขาเลิกงาน
เด็กนักเรียนเลิกเรียน
ในสายตาฉัน
พวกเธอช่างคล้ายกับฝูงตะกวดที่ออกมาหาเศษเนื้อเน่ารับประทาน
พวกเธอเคยอับอายบ้างไหม?
รายได้แต่ละวันของพวกเธอมันคงมากพอดู
มันคงมากพอที่ทำพวกเธอคลานออกมาจากรู มาปิดถนนได้ทุกเย็น
เธอรู้ไหม บางเย็นที่เธอออกไปดักเหยื่อหน้าตลาด
มันทำให้ครอบครัวของใครหลายคนไม่มีอะไรจะกินในเย็นนั้น
แต่ช่างเถอะเรื่องพวกนี้
แม้เธอจะพยายามเอาหัวแม่เท้าครุ่นคิดพร้อมกันถึงสามนิ้ว
เธอก็อาจจะไม่เข้าใจอยู่ดี
และมันก็คงไม่เคยหนักหัวปิงปองของเธอแม้แต่น้อย
หัวปิงปองจ๊ะ
กฏหมายของประเทศนี้ มีไว้เพื่อรักษาผลประโยชน์ของคนกลุ่มน้อย
และเอาเปรียบ ข่มเหงคนส่วนใหญ่ที่เป็นคนจน
เธอเป็นแค่กลไกหนึ่งที่บิดเบี้ยวในโครงสร้างสังคมโหลยโท่ย อยุติธรรม เท่านั้น
ในฐานะที่เธอก็เป็นคนจน
ฉันอยากให้เธอรักษากฏหมายเพื่อความเป็นธรรมจริงๆ
(ฉันไม่รู้ว่าเธอเคยได้ยินคำนี้หรือเปล่า)
หัวปิงปองจ๋า
อย่าให้ประชาชนเขารังเกียจพวกคุณไปมากกว่านี้เลย
เครื่องแบบของพวกคุณตอนนี้
โสโครกยิ่งกว่าชุดของขอทานในเขมร
ช่วยใช้หัวแม่เท้าใคร่ครวญด้วยนะครับ
ด้วยเมตตา